Dat Pokémon GO nu het spel van de zomer is, is geen ontkennen aan. In twee weken tijd had het spel 20 miljoen gebruikers, waardoor het Twitter en Facebook passeerde in gebruikers en de hoeveelheid aan tijd die de gebruikers doorbrachten aan dit nieuwe fenomeen. Jong en oud ging de straat op om Pokémon te zoeken, waardoor men in contact kwam met anderen. Men ging meer socialiseren met elkaar. Ook winkels, restaurants en kroegen spelen in op dit spel door zogenaamde ‘lures’ voor hun winkel te plaatsen, waardoor deze Pokémon trainers ook daadwerkelijk naar hun etablisement komen. Dit levert natuurlijk weer geld op voor deze eigenaren.
Maar hoe is Pokémon GO zo’n hit geworden? Dit komt door de augmented reality die dit spel gebruikt. Je gebruikt de camera van je telefoon om naar de wereld om je heen te kijken en de app kan dan aangeven of er zo’n Pokémon in de buurt zit. Richt je je camera hierop, dan kun je dit beestje ook echt zien zitten. Maar wat nog meer heeft geholpen is het feit dat Pokémon +/- 20 jaar geleden al zo populair was. Als je bij de coole mensen van de speelplaats wilde horen, dan had je een hele verzameling Pokémon kaartjes, knuffels en andere hebbedingetjes. En elke middag, bij de lunch, stopte je snel je boterham in je mond, zodat je daarna Pokémon op tv kon gaan kijken. Want je wilde natuurlijk geen enkele aflevering missen. Ja, ook ik heb hieraan meegedaan! Nu heb ik de app zelf (nog) niet op mijn telefoon geïnstalleerd, maar anders had ik gegarandeerd meegedaan met de hype, want ik kan niet wachten om de wereld in te gaan en dan toch eindelijk die Pokémon trainer te worden waar ik zo lang geleden al van heb gedroom 🙂
Toch zijn er mensen in de wereld die het een verschrikkelijke app vinden. Mensen zouden massaal bij anderen het huis of de tuin binnenlopen en ze zouden als een idioot de straat oplopen en niet letten op het verkeer. Ook plekken zoals Auschwitz en het Witte Huis willen liever niet dat de Pokémon trainers zomaar naar binnen komen lopen. Ik snap dat er grenzen zijn, en ik vind ook dat eigenaren van zulke plekken moeten kunnen aangeven wanneer de locatie niet gebruikt kan/mag worden voor een spel zoals Pokémon GO. Maar er zijn zoveel voordelen die de tegen-partij niet lijkt te zien, dus zal ik hieronder 5 voordelen op een rijtje zetten:
- Het spel stimuleert je om naar buiten te gaan en te gaan bewegen (lopen, of fietsen).
- Door dit vele lopen worden de gebruikers fitter en zitten ze ook beter in hun vel.
- Het spel vermindert je stressniveau en depressies, omdat je buiten komt en socialiseert met de mensen die hetzelfde spel spelen.
- Je legt nieuwe sociale contacten hierdoor.
- Je ontdekt ook meer dingen in je eigen buurt. Wie had ooit gedacht dat je zo’n leuk winkeltje zou vinden in de straat die je al jaren voorbijrijdt?
Ik ben dan misschien wat beïnvloedt door mijn jeugd en de Pokémon hype van vroeger, maar ik ben ervan overtuigd dat dit spel, en ook toekomstige spellen die de augmented reality gaan gebruiken op deze manier, goed zullen zijn voor onze gezondheid.
Zolang men maar het gezonde verstand gebruikt wat ze bij de geboorte hebben gekregen, moet dat wel goedkomen, meen ik.
Fijn weekend!
PS: ik zit de komende week in Oostenrijk voor vakantie, dus het kan zijn dat ik niet zo snel reageer op emails. De blog van volgende week staat al in mn queue, dus als het goed is wordt die gewoon op vrijdag gepost 🙂